Buzlar Çözülünce

Buzlar Çözülünce

Otur yüreğinde baharı dinle
Anadolu’m buram buram gül kokar,

Çiçeğin özüne düşer her damla.

Sevgi bahçesinde sözler dil yakar

Yel eserde kırar dağın buzunu

Kardelen güneşe döner yüzünü

Koyaklar savurur suyun tozunu

Sevda denizine şimdi sel akar

Buzlar çözülünce gönlü durulur,

Yollar açılırda yare varılır

Gönülde kanayan yara sarılır

Yüreklere ılgıt ılgıt yel akar

Vurguni aşk için soyunur cenge

İlk bahar doğada kurarken denge

Ozan yüreğinde çözülür imge
Dudakta şiirler şerbet bal akar..

Ara Bul Beni

Emeğim yağmada bedenim yorgun

Karanlık sarmadan ara bul beni

Başımda kar boran fırtına gergin

Dallarım kırmadan ara bul beni

Gün batar yüreğe düşer serinlik

İçimde gölgede sıvı derinlik

Yağmurun arkası belli karanlık

Sağanak durmadan ara bul beni

Bülbülün namesi düşünce dile

Gönlünü bağladım sazımda tele,

Aldırma içimde coşan bu sele,

Sam yeli vurmadan ara bul beni..

Her türlü zorluğa gerilir bağrım,

Bir gelsen dinecek bedende ağrım,

Halkım için sana ey umut çağrım,

Toprağı sarmadan ara bul beni

Senin için yurtta sürgünde kaldım,

Ne türküler yaktım yoluna saldım,

Özgürlük. Uğruna kaç kere öldüm

Yol sona ermeden ara bul beni

Gel kaçırma benden ayın şavkını

Gayrı güneşinle sar şu halkımı

Ben sende yitirdim, Ey Hak aklımı

Serimi vermeden ara bul beni

Vurguniyim durdum umut seline

Gönlümü bağladım sazın teline

Düşmüşüm soysuzun zorba eline

Çarmıha germeden ara bul beni..

Emek Sevgi Üç Genini

Hayattan yaşarken haz al

Güller açsın gül teninde

Mana isen, Maddeye dal

Emek sevgi üç geninde

Yaşamak çok ayrı zevktir

Sevmek acı değil şevktir

İnsan zulüm değil meşktir

Emek sevgi üç geninde

Ben kendimi buldum demle

İnsan yaşamasın gamla

Deniz olur düşen damla

Emek sevgi üç geninde

İnsanı hak bilmez dinci

Kalır kendine yabancı

Ben yolcuyum dünya hancı

Emek sevgi üç geninde

Aslolan gelmek dünyaya

Özlem gurbetten sılaya

Gönül sığmaz bir saraya

Emek sevgi üç geninde

Sevgi ırmak ta akmaktır

Sevda hayata doğmaktır

İnsan! Aşkla var olmaktır

Emek sevgi üç geninde

Vurguni’ nin yar sefası

Âşık olmanın vefası

İnsan Haktır’ hem de hası

Emek sevgi üç geninde…

Abdullah Oral

İnsan Kalmak

Sevdanın tarifi olur mu? dostlar

Faili meçhulüm hak dedim diye

Emekçiyim dedim vuruyor puştlar

Para yoksa işte yok dedim diye

Sevdalım hayattır, cananım canım,

Zulme başkaldırdım dökülür kanım

Kuşatılmış solum, kanar dört yanım

Şu havlayan ite bak dedim diye

Emekçim sarılmaz yaran çok derin

Boynumda bu zincir senin eserin

Senin için kanar şu mundar tenim

Bu gidişin sonu bok dedim diye..

Halkımıza aşkım dağları aştı

Şu gönlüm hak için yollara düştü

Aşkın mayasını almadan pişti

Geceye bir kibrit çak dedim diye..

Kemik yalayan it düştü peşime

Zorbanın kılıcı saplı döşüme

Ne işler açtım bak garip başıma

Her gün azımıza çok dedim diye

Bağlamışım doğar iken karamı

Dost görünen yılan deşer yaramı

İyi gün dostları yaktı çıramı

Yaramdan elini çek dedim diye…

Dediler sırtına binek eğil ki

İnsan kalmak öyle kolay değil ki

Vurguni soysuza vermez meyil ki

Vuruldum, eğilmek yok dedim diye..

Abdullah Oral

Dilim senden yandı, Gayrı küs sana

Gelincikler çiçeklensin diye yanağında

Gönlümü taktım aşkının dalına..

Dilim senden yandı, Gayrı küs sana

Beni hal bilmeze sen kul eyledin

Dilim senden yandı gayrı küs sana

Seni dinlemeyen seni anlar mı?

Feryad etme deli gönül sussana.

Dost bildiğin şimdi senden kaçıyor

Her gidenler ayrı yara açıyor

Gayrı yüzüm bu dünyadan göçüyor

Feryad etme deli gönül sussana.

Hazan vurur bozulur gönül bağım

Dumanı görünmez yanıyor dağım

Sana yalvarmaktan soldu dudağım

Feryad etme deli gönül sussana.

Yar dediğin gelip kapı çalmaz

Aşkın gözü kördür nedeni olmaz

Gayrı kimse gelip yaşını silmez

Feryad etme deli gönül sussana.

O seni sevmezse hatırını sormaz.

İkrar verse bile ikrar da durmaz

Senden geçmiş daha yar seni görmez

Feryad etme deli gönül sussana.

Vurguniyim gönül seni yıkmam

Çile dergahına daldım çıkamam.

Kül olmuşsun zaten seni yakamam

Feryad etme deli gönül sussana.

Dilim senden yandı gayrı küs sana..

Aşkı bilmezlere Kul ettin beni

Yeşil gözlerine bağlanıp kaldım,

Yar gönül dağına yol ettin beni

Bağrımda sönmeyen sanki bir hardın,

Yakıp kor eyleyip kül ettin beni

Kaçırma yar benden güzel gözünü

Bir baktın içerden yaktın özümü

Nasıl susturayım gönül sızımı

Akort tutmaz saza tel ettin beni..

Irgalar kalbimi aşkın krizi

Lokmanı bıktırır çekilen sızı

Seni gidi soysuz imamın kızı

Düşürdün aşkına dil ettin beni..

Tenin bedenimin dermanı olur

Yokluğun katlimin fermanı olur

Abdal gönlüm beni bir sende bulur

Yoksun yar kendime el ettin beni..

Nerde bir gül görsem yar seni sandım

Kerem oldum, Aslı narında yandım

Aşkınla divane mecnuna döndüm

Aşkı bilmezlere kul ettin beni

Vurguniden uzak tuttun elini

Hani nerde düşlerimin gelini

Coşturdun içimde sevda selini

Sokak sokak kanar sel ettin beni

Yürek kalem Olur Yazar Aşkları

İki gönül bir ayaya gelince
Yürekten yüreğe sızar aşkları

İçine inceden ateş düşünce

Dilde hece olur dizer aşkları

Duygular yol olur yele karışır

Akıl başta durmaz dağlar dolaşır

Çiçekten çiçeğe polen bal taşır
Gönül arı olur gezer aşkları

Güle nispet yapar bülbüldür diller
Dikeni batınca bükülür beller.

İçinden boşalır sessizce seller

Nisan yağmurları ezer aşkları

Sevda sularına destur verirken,

Yel deyse ırgalar aşka yürürken

Mum gibi titreyip yanıp erirken

Dil ressam olur da çizer aşkları

Yar sevdası öze düşüp yakarken

Gönül ırmak olup aşka akarken,

Vurguni neylesin gözler bakarken

Yürek kalem olur yazar aşkları…

Sevda Değimli ?

Dost a şifa olur dost’un nefesi
Dostluğu paylaşmak sevda değil mi?
İnsan dır insanın gönül Kabesi
Kırk kapıyı açmak sevda değil mi?

Bülbül gülden uzak gönül yasında
Can kuşu aşk diler her nefesinde
Dost gönül bağında dem sofrasında
Güllerini seçmek sevda değil mi?

Gerçeğe gel durma öyle batında

Bülbül gülü sarmış yar sıfatında

Erenler deminde erler katında
Dost dolusu içmek sevda değil mi?

İmgelerin kalpten kalbe akışı

Bir ömre bedeldir gülün bakışı

Aşkı muhabbetin yürek yakışı
Ateşlerden geçmek sevda değil mi?

Güle aşkla bakmak ibadet derler
Bir sevda yoluna verildi serler
içim kıpır kıpır ellerim terler
Kanatlanıp uçmak sevda değil mi?

Bir sevdaya düştüm göz pınarına

Canan aldı beni sürdü narına

Vurguni ozanım, bir, gülüş uğruna
Bu dünyadan göçmek sevda değil mi?

Gözlerin

Geçmedi vakitler gelmedi sabah

Gönlümde zinciri kırdı gözlerin

Gecenin aşkını bilmedi sabah

Aşılmaz bir kale surdu gözlerin

Gözüne vurulmuş gönlüm ezelden

Nasıl geçsin kalbim böyle güzelden

Ne farkım var söyle dalda gazelden

Aşkımı önünde serdi gözlerin

Çözüldü tenimde gizli bilmece

Tutuştu bir anda dilimde hece

Yatırdım gönlümü nar olmuş saca

Ateş oldu tenim sardı gözlerin

Gözüm gördü seni kader bağladı

Sensiz gözlerimde hüzün ağladı

Asırlardır duran sular çağladı

Beni ırmaklara sürdü gözlerin

Vurguni ozanım zordu bu gece

Yine dudağımda tutuştu hece

Dağ dayanmaz oldu Aşk denen güce

Yüreğim koyduğun nardı gözlerin..

Abdullah Oral

Gözlerimi Sana Döktüm

Yokluğun hüznüyle doldu yatağım

Ayrılık zehrini içtim dün gece

Şiirlerle dolup taştı otağım

Sensiz yüreğimi söktüm dün gece

Döne döne durdum kırık kanadım

Neden benden gittin sendin muradım

Cehennemdi yolun sendin sıratım

Hüzün deryasında aktım dün gece

Geceler sensiz zar, dı bu gece

Düşlerin gönlüme yardı bu gece

Yüreğimde yanan nardı bu gece

Şu gönlümü dara çektim bu gece

Eyleme yar beni gönlünden azat

İster sar yaramı istersen tuz at

Dön gel geri beni yeniden yarat

Gözlerimi sena yaktım dün gece

Her gelen bilmez ya bir şeyler söyler

Ne elim iş tutar ne ayağım yer

Ne olur yar bana beni geri ver

Gözlerimi sana döktüm dün gece

Ozan vurguniyim yâri çağrın

Onsuz hicranlarda yanıktır bağrım

Gel ki dinsin yar yürekte ağrım

Ölüm duvarını yıktım dün gece

Abdullah Oral