19 Şubat 2012 Pazar

Buzlar Çözülünce



Buzlar Çözülünce

Otur yüreğinde baharı dinle
Anadolu’m buram buram gül kokar,
Çiçeğin özüne düşer her damla.
Sevgi bahçesinde sözler dil yakar

Yel eserde kırar dağın buzunu
Kardelen güneşe döner yüzünü
Koyaklar savurur suyun tozunu
Sevda denizine şimdi sel akar

Buzlar çözülünce gönlü durulur,
Yollar açılırda yare varılır
Gönülde kanayan yara sarılır
Yüreklere ılgıt ılgıt yel akar

Vurguni aşk için soyunur cenge
İlk bahar doğada kurarken denge
Ozan yüreğinde çözülür imge
Dudakta şiirler şerbet bal akar..









Ara Bul Beni

Emeğim yağmada bedenim yorgun
Karanlık sarmadan ara bul beni
Başımda kar boran fırtına gergin
Dallarım kırmadan ara bul beni

Gün batar yüreğe düşer serinlik
İçimde gölgede sıvı derinlik
Yağmurun arkası belli karanlık
Sağanak durmadan ara bul beni

Bülbülün namesi düşünce dile
Gönlünü bağladım sazımda tele,
Aldırma içimde coşan bu sele,
Sam yeli vurmadan ara bul beni..

Her türlü zorluğa gerilir bağrım,
Bir gelsen dinecek bedende ağrım,
Halkım için sana ey umut çağrım,
Toprağı sarmadan ara bul beni

Senin için yurtta sürgünde kaldım,
Ne türküler yaktım yoluna saldım,
Özgürlük. Uğruna kaç kere öldüm
Yol sona ermeden ara bul beni

Gel kaçırma benden ayın şavkını
Gayrı güneşinle sar şu halkımı
Ben sende yitirdim, Ey Hak aklımı
Serimi vermeden ara bul beni

Vurguniyim durdum umut seline
Gönlümü bağladım sazın teline
Düşmüşüm soysuzun zorba eline
Çarmıha germeden ara bul beni..



Emek Sevgi Üç Genini

Hayattan yaşarken haz al
Güller açsın gül teninde
Mana isen, Maddeye dal
Emek sevgi üç geninde

Yaşamak çok ayrı zevktir
Sevmek acı değil şevktir
İnsan zulüm değil meşktir
Emek sevgi üç geninde

Ben kendimi buldum demle
İnsan yaşamasın gamla
Deniz olur düşen damla
Emek sevgi üç geninde

İnsanı hak bilmez dinci
Kalır kendine yabancı
Ben yolcuyum dünya hancı
Emek sevgi üç geninde

Aslolan gelmek dünyaya
Özlem gurbetten sılaya
Gönül sığmaz bir saraya
Emek sevgi üç geninde

Sevgi ırmak ta akmaktır
Sevda hayata doğmaktır
İnsan! Aşkla var olmaktır
Emek sevgi üç geninde

Vurguni’ nin yar sefası
Âşık olmanın vefası
İnsan Haktır’ hem de hası
Emek sevgi üç geninde…

Abdullah Oral

İnsan Kalmak

Sevdanın tarifi olur mu? dostlar
Faili meçhulüm hak dedim diye
Emekçiyim dedim vuruyor puştlar
Para yoksa işte yok dedim diye

Sevdalım hayattır, cananım canım,
Zulme başkaldırdım dökülür kanım
Kuşatılmış solum, kanar dört yanım
Şu havlayan ite bak dedim diye

Emekçim sarılmaz yaran çok derin
Boynumda bu zincir senin eserin
Senin için kanar şu mundar tenim
Bu gidişin sonu bok dedim diye..

Halkımıza aşkım dağları aştı
Şu gönlüm hak için yollara düştü
Aşkın mayasını almadan pişti
Geceye bir kibrit çak dedim diye..

Kemik yalayan it düştü peşime
Zorbanın kılıcı saplı döşüme
Ne işler açtım bak garip başıma
Her gün azımıza çok dedim diye

Bağlamışım doğar iken karamı
Dost görünen yılan deşer yaramı
İyi gün dostları yaktı çıramı
Yaramdan elini çek dedim diye…

Dediler sırtına binek eğil ki
İnsan kalmak öyle kolay değil ki
Vurguni soysuza vermez meyil ki
Vuruldum, eğilmek yok dedim diye..

Abdullah Oral



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder